حال که جناب دکتر امیر ارجمند از همراهان شبکه های اجتماعی خواسته اند که نظراتشان را ارائه دهند لازم دانستم به 2 مورد اشاره کنم . نخست اینکه در صورت کنترل شدید امنیتی در مسیر راهپیمایی ( میدان ولی صر تا ونک) که قطعا صورت خواهد گرفت معترضان باید چه کنند؟ به نظر بنده تعیین یک مسیر معین ( آنهم فقط برای شهر تهران) این امکان را به حاکمیت می دهد که با گسیل همه نیروهای خود به آن محل ، مسیر راهپیمایی را کاملا کنترل کرده و اجازه شکل گیری هیچ تجمعی به مخالفان را ندهند. به خصوص اینکه خیابان ولی عصر به واسطه عرض نسبتا کم و وجود خط ویژه که نیمی از عرض خیابان را در بر گرفته عملا به نفع کودتاچیان خواهد بود تا به سرعت نیروهای خود را در طول خیابان جابجا کنند.پیشنهاد من این است که برای اینکه اینبار دوباره قافلگیر نشویم لازم است مسیر های جایگزینی مشخص و اعلام گردد تا در صورت عدم امکان تجمع در مسیر اصلی ، معترضان به مسیر های جایگزین بروند. حسن این کار این است تمرکز نیروهای امنیتی به هم خواهد خورد و امکان دستگیری های احتمالی نیزکاهش خواهد یافت
مورد دوم عدم تعیین مسیر های راهپیمایی در شهرستانها است که در فاصله اندک باقی مانده تا روز 22 خرداد باید معین و هر چه زود تر اعلام گردد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر